Alles voor mijn kind.

Mijn kind blijft zitten en god wat baal ik daarvan.

Probeerde nog tegen beter weten in de juf te overtuigen dat we nog ruim een half jaar hebben..

“Het zou dan toch nog kunnen bijtrekken… Nee..”

Ik herken het ook wel..

Hij is de middelste dat is ook moeilijk.. Hij is niet meer zo aandoenlijk als de jongste.. en hij is ook nog niet zo zelfstandig als de oudste..  Toen hij werd geboren.. was hij mijn kleine ventje.. Zo anders als de eerste en dat vond en vind ik nog steeds heerlijk aan hem ondernemend, klimmen en klauteren een eigen karakter..

Hij ging naar school.. 4 jaar wat een vent.. Dag liefje veel plezier..

Het gaat een tijdje goed.. Maar dan zet de verandering in.. hij huilt omdat hij iets niet mag het valt de juf ook op dat hij moeite heeft met bepaalde woorden en mooie zinnen maken. Hij mag naar de logopedie.

Prima verder gaat alles goed dus hij gaat over naar groep twee.

In groep twee krijgt hij een andere juf. Zij is een stuk consequenter als jouw eerste juf..

En ik vindt dit wel fijn want als we nu alle twee één lijn trekken zal jij misschien beseffen dat je niet altijd je zin kan krijgen.

Het lijkt even te werken.

Maar al gauw verval je weer in het oude gedrag wat soms zelfs heftiger lijkt te worden.

Op school ben je vaak ook boos.

In het begin denk ik dat het aan school ligt je moet weer iets meer en jij wilt graag blijven doen wat jij leuk vind misschien gewoon een karakter trek geërfd van je ouders.

De juf wil je graag laten testen om te kijken of je het allemaal wel begrijpt..

Wij stemmen er mee in want thuis wordt je ook steeds dwarser alles lijkt in één keer een probleem te zijn.

Aankleden, luisteren, het gedrag.

Ik merk aan mijzelf dat ik steeds meer geïrriteerd raak.

Soms verlang ik zelfs naar de tijd terug dat je totaal afhankelijk was van mij was en dat het hebben van een eigen willetje nog aandoenlijk was.

De logopedie gaat ons ook steeds meer tegen staan.. Geen zin, moe..

Dat geloof ik ook heel de dag naar school, werk dan mag je eindelijk gaan spelen, thuis en dan moeten we woordjes en zinnen oefenen

Soms weet ik het ook even niet meer.. Heb het ook druk met mijn werk drie kinderen een man die bijna nooit thuis is het huishouden een eigen zaak.

Gelukkig heeft mijn zoon zijn gevoel voor bijdehante opmerkingen nog behouden.

En zegt: “Dan had je maar geen moeder moeten worden:” Daar heb jij een punt.

Ze moeten op school ook niet zo zeuren het is een erg leuk kind er was nooit een probleem tot hij naar school ging en nu is er in één keer van alles mis met hem. Jeetje, waar hebben we het over hij zit in groep twee.. Maar ja ik kan helaas niet in mijn eentje een heel leersysteem aanpassen.. Aan mijn lieve kleine mannetje..

We mogen ook nog even naar de schooldokter.. Zijn lengte en gewicht zijn goed.. Jee, ik begin spontaan in mijn handen te klappen.

Er is iets goed aan hem.. Helaas te vroeg geklapt.. Zijn fijne motoriek is toch ook niet goed.. Maar dat is niet erg!!

Dat zou een reden kunnen zijn dat hij soms zo boos is hij wil het wel maar hij kan het niet.

Ik moet maar naar de fysio met hem.. Natuurlijk doen we ook nog even.

Alles voor mijn kind..

Ik heb op school een afspraak met de mevrouw die de test bij mijn mannetje gaat afnemen.

Ik heb wat formulieren ingevuld waar ik thuis tegen aan loop met hem en zij heeft nog wat aanvullende vragen voor mij.

We nemen alles netjes door.

Maar merk aan mijzelf dat ik er behoorlijk doorheen zit en voel de waterlanders achter mijn ogen prikken..

We gaan ook nog even langs de fysio.

Zij geeft een bepaald soort therapie Cranio Sacraal therapie.

Prima doe maar..!!

Ik zal er op Google, als ik tijd heb!!

Wat!!

Moet ik ook oefeningen met hem doen net zoals bij de logopedie tien minuten op een dag. Prima ik heb inderdaad heel de dag niets te doen.

Doe ik er allemaal wel even bij.

Alles voor mijn klein Lieve ventje.. GGRRRR

Google:

(Cranium) schedel tot aan het (sacrum)  heiligbeen bevindt zich het zenuwstelsel. Daar kunnen blokkades in ontstaan. Die blokkades kunnen zich bij kinderen uiten in veel huilen of in ontwikkelingsstoornissen, in hyperactief gedrag.. enz..

Dit herken ik!!

Dit gaat over mijn kind..

Jee, ik krijg mijn kind weer terug..

Het is wonderlijk echt..

Ik dacht dat ik hem op dezelfde manier kon opvoeden als de oudste.

Maar was even vergeten dat ieder kind weer anders is..

Ik was bang..

We zijn er nog niet..

Maar ik zie wel weer mijn kind.

Onze band wordt weer sterker.

Ik troost jou..

We knuffelen..

Ik geef je complimenten en probeer je onzekerheden weg te nemen.

Nu nog even afwachten wat eruit de test gaat komen..

De mevrouw die de test uitslagen gaat vertellen..

Begint positief.. Je bent vrolijk en lief.. En geeft niet op ook als het even tegen zit.. blijf je het proberen. Dat is mijn ventje.. Maar dat weet ik allemaal al.. Ze komt met wat grafieken aan.. Ik voel mijn muurtje opkomen.. En probeer mij zelf bij elkaar te houden.. Grafieken zeggen mij allemaal niets ik wil weten wat uw bevindingen zijn.  Gelukkig reageert zij daar direct op.

Hij heeft een achterstand.. Zo de kogel is door de kerk..

En nu.. We kunnen kiezen..

Of op deze school blijven  nog een jaar in groep twee en extra aandacht hier extra aandacht daar. Rugzakje.. En naar de fysio, logopedie, oefeningen enz.. enz..

Of naar een andere school.. kleinere klassen meer aandacht.. en meer rust voor ons alle bij.

Voor mij is de keuze snel gemaakt..

Vandaag heb ik tranen van blijdschap.

Je hebt laten zien dat jij je best doet.. En meer dan je best kan je niet doen.

En ik ben alleen maar blij dat er nu duidelijkheid is..

Ik wil als ouder doen wat het beste is voor jou.. En ik denk dat dit het beste is..

Samen komen we er wel..  Trots was ik toch al op je..

Op naar een nieuwe school.. Dag  lieve jonge veel plezier..